Διδακτική επίσκεψη στο Κάστρο της Αγίας Μαύρας
Την Τετάρτη, 24 Απριλίου 2024, το 1ο τμήμα της Β’ τάξης του 2ου Γυμνασίου Λευκάδας πραγματοποίησε διδακτική επίσκεψη στα πλαίσια του μαθήματος της Ιστορίας στο Κάστρο της Αγίας Μαύρας. Το συγκεκριμένο ιστορικό μνημείο του νησιού συνδέεται με τα γεγονότα της Μεσαιωνικής και Νεότερης Ιστορίας που διδάσκονται οι μαθητές.
Η πρώτη προσέγγιση έγινε με προβολή στην τάξη. Στη συνέχεια οι μαθητές είχαν το χρόνο να μελετήσουν πηγές από τη βιβλιοθήκη και από το διαδίκτυο μόνοι τους και κατά ομάδες, οι οποίες διαμορφώθηκαν ανάλογα με το ενδιαφέρον των μαθητών για το θέμα. Η μελέτη του κάστρου έγινε με βάση τις χρονικές περιόδους που σχετίζονται με την ξένη κυριαρχία στην περιοχή. Η πρώτη ομάδα μελέτησε την περίοδο της Οθωμανικής κυριαρχίας στο κάστρο της Αγίας Μαύρας, η δεύτερη την περίοδο της Βενετοκρατίας, η τρίτη την περίοδο της Αγγλικής κυριαρχίας και η τέταρτη ασχολήθηκε με το εκκλησάκι της Αγίας Μαύρας.
Οι μαθητές κατά τη διδακτική επίσκεψη στον ιστορικής σημασίας χώρο προσδιόρισαν τη γεωγραφική θέση και τα βασικά χαρακτηριστικά του. Ξενάγησαν οι ίδιοι τους συμμαθητές τους στο Κάστρο της Αγίας Μαύρας και αναζήτησαν τις μορφές που πήρε μέσα στους αιώνες, την ανθρώπινη διάστασή του από το παρελθόν έως τη σύγχρονη εποχή, τις ανάγκες που εξυπηρετούσε. Προσπάθησαν να προσεγγίσουν τη ζώσα διάστασή του από τα διαφορετικά στοιχεία που διαλέγονται μεταξύ τους δημιουργικά με το παρελθόν. Τέλος συνεργάστηκαν με τις ομάδες τους και απάντησαν στα φύλλα εργασίας της δραστηριότητας αξιοποιώντας ψηφιακές δεξιότητες.
Όλοι οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να περιηγηθούν στο χώρο, να αναζητήσουν στοιχεία της βιοποικιλότητας του νησιού και πιο συγκεκριμένα της περιοχής του Κάστρου, να τα φωτογραφίσουν και να τα αναρτήσουν στην πλατφόρμα iNaturalist, και συγκεκριμένα στο project του Προγράμματος Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης που υλοποιείται στο σχολείο μας.
Το Κάστρο της Αγίας Μαύρας αποτελεί μνημείο υλικού πολιτισμού με το απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς τοπίο και τη βιοποικιλότητα που διαθέτει, αλλά και τα δημόσια κτίρια και τα αντικείμενα που υπάρχουν σ’ αυτό. Επίσης η οχυρωματική τεχνική και η παράδοση που μεταφέρει στους αιώνες το καθιστούν τεκμήριο άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς.
1η Ομάδα – Οθωμανική κυριαρχία στο κάστρο της Αγίας Μαύρας:
Το Κάστρο της Αγίας Μαύρας είναι θεμελιωμένο πάνω στη χερσόνησο Λευκάδας-Ακαρνανίας. Ανήκει στον κατάλογο των πιο επιβλητικών μεσαιωνικών κτισμάτων στην Ελλάδα και θεωρείται πρότυπο οχυρωματικής τέχνης. Δημιουργήθηκε το 1300 μ. Χ.. Πέρασε στην κυριαρχία πολλών κατακτητών και έχει υποστεί πολλές μεταβολές.
Το 1479, η άρνηση πληρωμής φόρου υποτέλειας στους Οθωμανούς από το Λεονάρδο Γ’ Τόκκο είχε ως αποτέλεσμα την άμεση επέμβαση των Οθωμανών με αποστολή εκστρατευτικού σώματος 5.000 ανδρών. Ο Λεονάρντο έχοντας πληροφορηθεί τον ερχομό των Οθωμανών εγκαταλείπει το κάστρο μαζί με το μεγαλύτερο μέρος της φρουράς του και φεύγει στην Ιταλία. Μετά από ολιγοήμερη πολιορκία το κάστρο πέφτει στα χέρια των Οθωμανών. Στο διάστημα 1479 με 1503 συνέβησαν μικρές αλλαγές στις αμυντικές γραμμές του κάστρου χωρίς να είναι γνωστές περισσότερες λεπτομέρειες.
Στην περίοδο της Τουρκοκρατίας η πόλη μέσα στο κάστρο (γνωστή ως Aya Mavra ( ايامورة, από τα Ελληνικά Αγία Μαύρα ) ήταν η πρωτεύουσα του νησιού. Ένα μητρώο που συντάχθηκε το 1523–1536 αναφέρει ότι η πόλη περιλάμβανε 194 νοικοκυριά, δηλαδή περίπου 1.000 κατοίκους, όλοι τους Έλληνες Χριστιανοί, και ότι η φρουρά αριθμούσε 111 στρατιώτες και 9 πυροβολητές.
Η έλλειψη νερού οδήγησε στην κατασκευή ενός μεγάλου υδραγωγείου μήκους τριών χιλιομέτρων από το εσωτερικό του νησιού στην πόλη το 1564. Φέρνοντας νερό στην περιτειχισμένη πόλη καθώς και στην πολύ μεγαλύτερη – περίπου 700-800 σπίτια – ανοιχτή πόλη που είχε μεγαλώσει γύρω της, ήταν από τα πιο σημαντικά έργα της οθωμανικής πολιτικής και αρχιτεκτονικής στα δυτικά Βαλκάνια. Το υδραγωγείο αυτό κατασκευάστηκε τον 16ο αιώνα για να υδρεύσει την πόλη της Αγίας Μαύρας (η οποία βρισκόταν μέσα στο Κάστρο μέχρι το 1684)… Το μήκος του από τη Μεγάλη Βρύση ως στην Αγία Μαύρα ήταν περίπου 3 χιλιόμετρα. Ήταν για την εποχή του ένα «έργο ιδιοφυΐας», όπως γράφει, στις αρχές του 19ου αι., ο γάλλος περιηγητής F. Pouqueville. Ξεκινούσε από την (και σήμερα ονομαζόμενη) Μεγάλη Βρύση, ένα χιλιόμετρο περίπου νότια της σημερινής πόλης, περνούσε μέσα από την Αμαξική κατά μήκος του δρόμου, εκεί που περνάει το σημερινό παζάρι. Κατά μήκος αυτού του δρόμου οι Τούρκοι κατασκεύασαν 5 βρύσες, τελευταία των οποίων ήταν η «Κάτω βρύση», που σώζεται ακόμα – όχι βέβαια στην αρχική της μορφή». Στην κορυφή του υδραγωγείου υπήρχε ένα μονοπάτι που ήταν η μόνη πρόσβαση στο νησί, εκτός από τη θάλασσα.
Την περίοδο 1566 με 1571 οι Οθωμανοί πραγματοποιούν εκτεταμένες ανακατασκευές στο κάστρο τόσο για αμυντικούς σκοπούς όσο και λόγω της αύξησης των εντός του φρουρίου κατοίκων. Η ολοκλήρωσή τους δίνει στο κάστρο επταγωνικό σχήμα το οποίο διατηρεί μέχρι σήμερα. Στο εσωτερικό είχε 200 περίπου πέτρινα σπίτια, 3 τζαμιά, 2 χαμάμ, ένα ιεροδιδασκαλείο και 2 σχολεία. Το 1625, μετά από ισχυρό σεισμό, η αποκατάσταση των ζημιών έφερε και την προσθήκη εσωτερικής ένυδρης τάφρου, η οποία απομόνωσε την πρώτη φρουριακή κατασκευή των Ορσίνι που αποτελούσε την ακρόπολη του κάστρου.
Μετά την οθωμανική ήττα στη ναυμαχία της Ναυπάκτου, το κάστρο πολιορκήθηκε ανεπιτυχώς από τις δυνάμεις του Ιερού Συνασπισμού. Ως αποτέλεσμα, ανοικοδομήθηκε και διευρύνθηκε πλήρως από τον Καπουδάν πασά Κιλίτζ Αλή Πασά το 1572–1574. Το νέο κάστρο μοιάζει με το παλαιότερο Κάστρο του Μορέα στο Ρίο. Το νέο φρούριο είχε σχήμα ακανόνιστου εξαγώνου, περίπου 220 με 150 μέτρα μέγιστο πλάτος και διέθετε εννέα μεγάλους προμαχώνες πυροβόλων. Το μεσαιωνικό φρούριο διατηρήθηκε ως ακρόπολη στη βορειοανατολική γωνία. Όταν ο Εβλιγιά Τσελεμπή επισκέφθηκε το κάστρο το 1670/71, μόνο μουσουλμάνοι ζούσαν στα π. 200 πέτρινα σπίτια, ενώ οι Χριστιανοί σε δύο γειτονικά προάστια στα ανατολικά και δυτικά και ένα στο ίδιο το νησί. Σε αντίθεση με την περιτειχισμένη πόλη, όλα τα κτίρια στα προάστια είχαν χτιστεί σκόπιμα από ξύλο. Ο Εβλιγιά γράφει ότι η φρουρά περιελάμβανε 1.085 άνδρες, αλλά ένα οθωμανικό έγγραφο προϋπολογισμού του ίδιου έτους απαριθμεί μόλις 285.
Η Αγία Μαύρα υπήρξε ένα από τα σημαντικότερα φρούρια της οθωμανικής δυτικής μεθορίου και για αυτό το λόγο ήταν εξοπλισμένη με 126 κανόνια, πυκνή διάταξη τυφεκιοθυρίδων και φρουρά 300 ανδρών σε περίοδο ειρήνης. Το κάστρο κάλυπτε αμυντικές και επιθετικές ανάγκες σε περιόδους πολέμου. Εντός των τειχών, υπήρχαν κτίρια και υποδομές που στέγαζαν την διοικητική και θρησκευτική εξουσία του νησιού και τον στρατό. Οι οχυρωματικές κατασκευές προστάτευαν τους κατοίκους του νησιού από εχθρικές επιθέσεις. Επιπλέον, ο πληθυσμός που κατοικούσε μέσα στο κάστρο κάλυπτε τις βιοτικές, μορφωτικές και θρησκευτικές του ανάγκες με 200 περίπου σπίτια, ένα ιεροδιδασκαλείο, 2 σχολεία, 2 χαμάμ, 3 τζαμιά και ένα μεγάλο υδραγωγείο που εξασφάλιζε στην οχυρωμένη πρωτεύουσα και αργότερα στα προάστια, καθαρό νερό για την κάλυψη των αναγκών του.
Βεργίνη Μαρίνα, Βλάχου Δήμητρα, Γεραφέντης Γεώργιος, Διαμάντης Γεώργιος, Δούκας Αλέξανδρος, Κοντογιάννη Κυριακή
2η Ομάδα – Περίοδος της Βενετοκρατίας:
Υπό τους Βενετούς, το κάστρο μετατράπηκε σε καθαρά στρατιωτική εγκατάσταση. Ο Βενετός διοικητής, Φραντσέσκο Μοροζίνι, εκκένωσε την περιτειχισμένη πόλη και γκρέμισε τόσο αυτήν όσο και τα δύο προάστια ακριβώς έξω από τα τείχη, μετατρέποντάς τα σε προμαχώνα του κάστρου. Η περιτειχισμένη πόλη, μαζί με τα περίχωρα που γειτνίαζαν με τα τείχη, γκρεμίστηκαν για αμυντικούς λόγους και η πρωτεύουσα μετακόμισε στο ίδιο το νησί, στη θέση της σημερινής πόλης της Λευκάδας, η οποία τότε είχε το όνομα Αμαξική. Το φρούριο εκσυγχρονίστηκε στις αρχές του 18ου αιώνα, αλλά εγκαταλείφθηκε για λίγο από τους Βενετούς το 1715-1716. Το κάστρο εκσυγχρονίστηκε, αφαιρώντας τα ερείπια της μεσαιωνικής ακρόπολης, ενώ ταυτόχρονα ενισχύθηκε και βελτιώθηκε με την προσθήκη δύο προμαχώνων, και δύο αποκομμένων οχυρώσεων και επιπλέον χτίστηκαν προτειχίσματα στα πλαϊνά του φρουρίου.
Το κάστρο της Αγίας Μαύρας, ενώ στην αρχή ήταν μία ορθογώνια κατασκευή όπου ήταν και η θέση της πόλης, κατά τη μακραίωνη εξέλιξή του έγινε ένα πολύ σημαντικό οχυρό φρούριο, το οποίο εξελίχθηκε σε πεντάγωνο και έπειτα στην σημερινή επταγωνική του μορφή. Οι Βενετοί το συγκεκριμένο κάστρο το ήθελαν στην κυριαρχία τους τόσο για τη σημαντική γεωγραφική του θέση όσο και για τη γόνιμη περιοχή πέριξ του κάστρου-ενδοχώρα Ακαρνανίας-οδικό δίκτυο προς Ήπειρο, αλλά και για τη Λευκάδα με τα εύφορα εδάφη, τον ελαιώνα κ.α.
Αναγνώστου Δημήτρης, Δελλαπόρτας Λάμπρος, Δρακωτός Μάξιμος, Δώνος Ιωάννης, Καββαδά Αλεξάνδρα, Ζενέλι Βαλεντίνα
3η Ομάδα – Περίοδος της Αγγλικής κυριαρχίας:
Από το 1810 έως και το 1864 το κάστρο της Αγίας Μαύρας βρισκόταν υπό την κυριαρχία των Άγγλων. Κατά την διάρκεια της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου το κάστρο διατήρησε παρόμοια μορφή με τα προηγούμενα χρόνια ενώ πραγματοποιήθηκαν και ορισμένες αλλαγές.
Όπως και κατά την ύστερη ενετοκρατία το κάστρο διέθετε επταγωνικό σχήμα που διευκόλυνε την αμυντική του λειτουργία καθώς και προμαχώνες, προεξέχοντα δηλαδή τμήματα του τείχους που σε περίπτωση επίθεσης επέτρεπαν στους αμυνόμενους να προστατεύσουν το κάστρο εξαπολύοντας πυρά στους εχθρούς τους. Τους προμαχώνες συνέδεαν οι επάλξεις, τμήματα του τείχους στα οποία υπήρχαν κατά διαστήματα πολεμίστρες και τυφεκιοθυρίδες. Επιπλέον ο περίδρομος διαχώριζε τα τείχη από το υπόλοιπο κάστρο. Υπήρχαν επίσης δύο πύλες η ανατολική και η δυτική οι οποίες εξασφάλιζαν τον πλήρη έλεγχο του ποιος εισέρχεται στο νησί της νησί της Λευκάδας. Τέλος μια βαθειά τάφρος περιέβαλε το δυτικό κομμάτι του τείχους.
Σημαντικότερη προσθήκη των Άγγλων αποτελεί το λιμάνι που δημιουργήθηκε απέναντι από το βόρειο τείχος του φρουρίου. Επίσης, οι ξύλινες γέφυρες που ένωναν το κάστρο με την Αιτωλοακαρνανία και την Λευκάδα αντικαταστάθηκαν από πέτρινες.
Το κάστρο της Αγίας Μαύρας κατακτήθηκε αρκετές φορές από διαφορετικούς λαούς, με τελευταίους τους Άγγλους, από το 1810 έως και το 1864 οπότε και τα Επτάνησα ενώθηκαν με την Ελλάδα. Κατά την διάρκεια της Αγγλοκρατίας στο εσωτερικό του κάστρου έγινε αισθητή η βρετανική αρχιτεκτονική. Τα χαρακτηριστικότερα κτίσματα της περιόδου αυτής υπήρξαν το αγγλικό νοσοκομείο, οι φυλακές, η πυριτιδαποθήκη και οικία του τακτικού προβλεπτή.
Αρχικά το κτίριο του νοσοκομείου είχε οικοδομηθεί το 1719 από τους Βενετούς και χρησιμοποιούνταν ως στρατώνας. Οι ζημιές που προκλήθηκαν από την έκρηξη στη γειτονική πυριτιδαποθήκη του 1810 και των ισχυρό σεισμό του 1825 αποκαταστάθηκαν από τους Άγγλους οι οποίοι προχώρησαν και στον εκσυγχρονισμό των κτιρίου. Δυστυχώς σήμερα δεν διατηρείται ακέραιο καθώς δεν έχουν σωθεί παρά μόνο δυο τείχη.
Το κτήριο των φυλακών κατασκευάστηκε από τους Άγγλους έπειτα το σεισμό του 1825. Ήταν διώροφο με το κάτω πάτωμα να είναι πέτρινο και το πάνω ξύλινο με μία εξωτερική σκάλα να συνδέει αυτά τα δύο. Στις μέρες μας έχει διασωθεί μόνο το κάτω πάτωμα λόγω των εργασιών αποκατάστασης που έλαβαν χώρα το 2000.
Η πυριτιδαποθήκη κατασκευάστηκε από τους Βενετούς το 1719. Οι τοίχοι της έχουν πάχος τρία μέτρα ο καθένας και γενικότερα πρόκειται για ένα πολύ ογκώδες κτίσμα. Βρετανοί έλαβαν μέτρα για την αντιμετώπιση του προβλήματος της υγρασίας. Πλέον λόγω της σταθερής κατασκευής της διατηρείται σε αρκετά καλή κατάσταση.
Η «Οικία τακτικού προβλεπτή» χτίστηκε το 1717 από τους Βενετούς. Η χρήση του χώρου αυτού συνεχίστηκε ακόμα και ύστερα από την αποχώρηση των Βενετών αποτελώντας στην έδρα του Άγγλου Αρμοστή. Στην εποχή μας διασώζονται μόνο τα ερείπια του κτηρίου.
Γαρυφάλλου Βασιλική, Κόντος Κωνσταντίνος, Κανδύλης Μάριος, Πετούσης Βασίλειος
4η Ομάδα – Το εκκλησάκι της Αγίας Μαύρας:
Η εκκλησία είναι αφιερωμένη στην Αγία Μαύρα, η οποία ζούσε στη Θηβαΐδα της Αιγύπτου τον 3ο αιώνα και θανατώθηκε με μαρτυρικό τρόπο, επειδή αρνήθηκε να αποκηρύξει την πίστη της στον Χριστιανισμό. Είναι μονόχωρη και τοποθετείται εντός του προμαχώνα του Αγίου Μάρκου, ενώ τα παράθυρά της αποτελούν οι παλιές κανονιοθυρίδες και ο αεραγωγός στην οροφή κατα-λαμβάνει την θέση του τρούλου. Το κτιστό τέμπλο επενδύεται με εικόνες του ζωγράφου Βασίλειου Σίδερη.
Τη λατρεία της Αγίας Μαύρας έφεραν στο κάστρο οι Ανδηγαυοί τον 14ο αιώνα, όταν έ-κτισαν μια μικρή εκκλησία προς τιμήν της προστάτιδας Αγίας της γενέτειράς τους. Στα μέσα του 15ου αιώνα, η Ελένη Παλαιολογίνα κόρη του Δεσπότη του Μυστρά , ανήγειρε μια δεύτερη με-γαλύτερη εκκλησία στη μνήμη της Αγίας Μαύρας, ως εκπλήρωση τάματος για τη διάσωση της ίδιας και της κόρης της Melizza από σφοδρή θαλασσοταραχή . Ενώ η ακριβής εμφάνιση του εκ-κλησίας της Αγίας Μαύρας της Λευκάδας τον 14ο κι 15ο αιώνα παραμένει ασαφής, μπορούμε να φανταστούμε ένα μικρό, λιτό κτίσμα κτισμένο με τα υλικά και την αρχιτεκτονική της εποχής που αποτελούσε σημαντικό θρησκευτικό κέντρο για την πόλη. Η εκκλησία χρησίμευε για θρη-σκευτικές τελετές, προσευχές και προσκυνήματα. Μπορεί να τελούνταν και θρησκευτικές γιορ-τές προς τιμήν της Αγίας Μαύρας.
Κατά την διάρκεια των Οθωμανικών χρόνων η εκκλησία της Αγίας Μαύρας μετατράπηκε σε τζαμί. Λίγες περιγραφές της εκκλησίας κατά την Οθωμανική περίοδο υπάρχουν. Μερικές αναφορές μιλούν για ένα λιτό κτήριο με τρούλο ή καμάρες, κτισμένο από πέτρα ή τούβλα. Είναι πιθανό η εκκλησία να έχει τοξοτά παράθυρα και πόρτες, καθώς και τοιχογραφίες ή εικόνες Αγίων.
Η εκκλησία υπέστη ζημιές κατά την διάρκεια της Οθωμανικής κατοχής, πιθανότατα από πολέ-μους ή φυσικές καταστροφές. Ανακαινίστηκε αργότερα, με πιθανές αλλαγές στην αρχιτεκτονική της όψη. Ορισμένες πηγές αναφέρουν ότι η εκκλησία απέκτησε μιναρέ, στοιχείο που ενισχύει την Οθωμανική επιρροή.
Αργότερα από τους Βενετούς με διαταγή του Francesco Morosini, το ισλαμικό τέμενος έ-γινε ξανά χριστιανική εκκλησία και αφιερώθηκε εκ νέου στην μνήμη των αγίων Μαύρας και Τιμόθεου. Επειδή η Λευκάδα υπέστη σημαντικές οχυρωματικές επεμβάσεις, είναι πιθανόν η εκκλησία να υπέστη αναδιαμορφώσεις ή επεκτάσεις κατά την διάρκεια της Βενετικής διοίκησης, προσαρμοζόμενη στα αρχιτεκτονικά πρότυπα της εποχής. Πιθανότατα είχε μικρό μέγεθος με μονόχωρο ή τρίκλιτο ναό, λιτή εξωτερική όψη, με χρήση πέτρας ως κύριο οικοδομικό υλικό. Διέθετε στρογγυλεμένη αψίδα στο ιερό και κωδωνοστάσιο , πιθανόν χτισμένο χωριστά από τον κύριο ναό.
Το 1810 μ.Χ ο ναός που χρησιμοποιούνταν ως αποθηκευτικός χώρος ζωοτροφών και πολεμοφοδίων καταστράφηκε από βομβαρδισμό των Άγγλων και κάηκε ο εφημέριος του Ι.Ναού, π. Ανδρόνικος Μάτζαρης. Διασώθηκαν ωστόσο τα ιερά σκεύη και η αρχαία εικόνα της Αγίας Μαύρας, η οποία σύμφωνα με την παράδοση είναι προσφορά της Ελένης Παλαιολογίνας και φυλάσσεται με τον Μητροπολιτικο Ναό της Ευαγγελιστρίας. Ενώ κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο η ιταλική κατοχή μετατρέπει το κάστρο και τον Ι.Ναό της Αγίας Μαύρας σε εστιατόριο.
Συνοψίζοντας το κάστρο της Αγίας Μαύρας και το εκκλησάκι υπερβαίνει μια απλή πέτρι-νη κατασκευή, επειδή είναι ένας ζωντανός φορέας ιστορικής μνήμης, πολιτιστικής ταυτότητας, μορφωτικής αφύπνισης και περιβαλλοντικής ευαισθησίας. Η επίσκεψη στο εκκλησάκι καλλιεργεί την ιστορική μνήμη και την αγάπη για την πολιτιστική κληρονομιά του νησιού μας. Η εκκλησία δεσπόζει σε μια πανέμορφη τοποθεσία, μέσα στο κάστρο της Αγίας Μαύρας, προσφέροντας πανοραμική θέα προς τη θάλασσα και την πόλη. Η πλούσια βλάστηση και η άγρια ομορφιά του τόπου συνθέτουν ένα μοναδικό φυσικό περιβάλλον. Η απόδειξη της ως φυσικό μνημείο συμβάλλει στην περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση και στην προστασία του φυσικού περιβάλλοντος.
Βεργίνη Εριάννα, Γράψας Ευστάθιος, Θεοχάρη Μαρία, Καρύδη Αριάδνη
Φωτογραφίες:
Ο χώρος Διαμονής του τακτικού προβλεπτή – ανώτατου άρχοντα του Κάστρου και εκπροσώπου της Γαληνοτάτης, χτίστηκε το 1717. Είχε διάταξη σχήματος Τ και αποτελείται από 4 συνεχόμενα δωμάτια. Μεταξύ των σκελών του Τ, υπήρχε εξωτερική διπλή, συμμετρική σκάλα, άρα το κτίσμα ήταν διώροφο. Η χρήση συνεχίστηκε και μετά την αποχώρηση των Βενετών.
Τα πρώτα κελιά των μοναχών του Τάγματος του Αγίου Φραγκίσκου κατασκευάστηκαν το 1685 με την έλευσή τους στο Κάστρο. Εξαιτίας ενός σεισμού τα κελιά τους μεταφέρθηκαν στην επιμήκη θολωτή στοά το 1704.
Κανόνι από την περίοδο της Βενετοκρατίας. Φέρει το σύμβολο της Βενετικής κυριαρχίας, τον ενετικό λέοντα.
Πυριτιδαποθήκη
Παντοκράτορας
Αγγλικό Νοσοκομείο
Αγγλικές Φυλακές
Από την ημέρα της επίσκεψης:
Βιοποικιλότητα του Κάστρου της Αγίας Μαύρας:
Πηγές και Πρόσθετο Υλικό:
Κάστρο Αγίας Μαύρας – Κάστρα της Ελλάδας
Το Κάστρο της Αγίας Μαύρας – Πνευματικό Κέντρο Δήμου Λευκάδας
Το Κάστρο της Αγίας Μαύρας – Οθωμανική Περίοδος (Wikipedia)
Το Κάστρο της Αγίας Μαύρας – Ενετική Περίοδος (Wikipedia)
Το Οθωμανικό Υδραγωγείο της Αγίας Mαύρας – AromaLefkadas
